- səhhət
- is. <ər.> Sağlamlıq, cansağlığı. Səhhəti pozulmaq. Səhhətini qorumaq. – Gülnaz indi qalın cildli bir kitabı vərəqləyir, uşaq səhhətinə aid şəkillərə baxırdı. S. R.. Canına bax, elə olsun səhhətinə ziyan olmasın. M. C.. Səhhət tapmaq – sağalmaq, yaxşı olmaq, şəfa tapmaq. <Fərhad:> Nəhayət, mən səhhət tapdım. C. C.. . . Molla Cəfərqulu tibb elminə dara olduğundan möhtaci-dərman və müalicə olanlara müraciət edir və çoxları ondan səhhət tapır. T. Ş. S.. Səhhəti-vücud! – canın-başın sağ olsun! (Hamamdan çıxan adama səhhət arzusu bildirir). <Məşədi Qəzənfər:> Məşədi İbad, səhhəti-vücud! Allah mübarək eləsin! Ü. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.